quinta-feira, 17 de novembro de 2011

Dorvalino Dala Costa

Caro Amico Honorio Tonial.


Vanti dir che lo admiro molto per tuto coel che fé par el resgate de la nostra cultura taliana, devo dir che lé na gran felicitá poder ricever le vostre mensage e, cada olta che le ricevo,me cresce la colpa ntel me sentimento, par non poder ancora esser nda catarlo in vostra casa, che speto che sia presto
Son ndá in tel incontro dei radialisti che fá programi taliani in te la citá de Maravilia-SC, e devo dir che gá servisto par catar na maniera piú certa de far el me programa. Le palestre le state interessante,e na cosa che gó capiu bem lé stá che el Talian nol pol confundirse col l'italiano a no esser la dota dei dialiti portai coá in tel brasil per i nostri imigranti che i gá contributo par la formassion del Talian, che digo, lé stata la prima lengoa che gó impará
La lengoa Taliana la é nostra, par coesto bisonha unir forse de tuti, par che um dí la vegna esser la seconda léngoa del brasil, come vedo per l'intusiamo de coei che comanda coesto progeto. Ghe volaria, che el presidente dei radialisti, el mandesse ai só companhi, informativi sora la maniera de come far bem i programi tel rádio. Bisonha trucar speriense intrá de noantri, par tornarlo cada olta meio e, dentro de un único objetivo
Nono Honorio... scuseme par non esser ndato acora catarlo, ma fin che non riva la hora, che speto che sia breve, ve mando um bácio carinhoso come se fusse il mio nono, che non li gó conhossesti nhanca uno. Che Dio ve dae salute e tanti ani de vita, parche noantri Taliani ghemo tanto bisonho de vú. 
Del vostro conterano e sempre amico..... Dorvalino Dalla Costa.





Em 7 de novembro de 2011 06:58, Honório Tonial escreveu:







:

Nenhum comentário:

Postar um comentário

Gostaria de receber comentários referentes aos ssuntos expressos no Blog do Talianeto