terça-feira, 25 de janeiro de 2011

DRIO E STRADE - ROBERTO ZANIOLO - ITALIA

Case vece
Drio e strade ,in medo ai campi ,
dopo caredàe piene de erbàsse ,
quatro prie sensa sensa malte,
porte derfàe , belcòni de picoeòn :
oci verti sol tempo che passa
sensa pi storia , sensa bacàn .
Soa stàea i muri ,bianchi de calsina,
oncora sporchi de vaca ,
sporco che romài ,no spussa pi ...
A rete del punàro , a staea del mastcio ,
robe caressàe dal tempo ,
robe che no serve pi .
In cusina , na toea meda derfà ,
soa roea del camin ,na pignata
oncora onta e macà ,
Soe càmare, qualche santo ,
picà in tel muro , romài sbregà ,
resto de na fede fata de lagrime
fata de passiòn , fata de preghiere ,
resto de na fede poareta , ma sentìa .
Camare che ga visto nassare tusiti ,
camare che ga visto sararse i oci
dei veci , dea pora zente ,
camare sbandonàe ,
co mie storie da contare ,

ma se te passi da rente ,
romài , non te sinti pi gnente .
Drio e strade , in medo ai campi,
testimoni mute del tempo che passa
Del tempo che tuto strassa.

Roberto Zaniolo Dall’Italia
Genaro 2011

Um comentário:

  1. LEDER LA POESIA DE ZANIOLO ME PAR DE ESSER DRIO NDAR A SPASSO NTEI CAMPI E VEDER LA CASA SBANDONADA,CON LE URTIGHE NTEI SCALINI E QUÀ AL BRASIL COSTUMEMO CIMAGHE "TAPERA" NDOVE LE TAIPE SMORONADE CON UDOR DE NOTE DE FILÒ...BELÌSSIMA,,!

    ResponderExcluir

Gostaria de receber comentários referentes aos ssuntos expressos no Blog do Talianeto