quarta-feira, 20 de janeiro de 2010

JOVINO CASTEL

Caro Honório!
Rovílio lè insustituible
Credo anca che no lo gavè perso,
parche lu, prima de noantri
el gà belche descoperto
che la morte lè nantra Granda Busia
de um angelo in rebeldia.

Go lesesto La vosta poesia
E se busie non me gà mai piazesto,
stesso non posso dir de questa,
parche lè na bela busia,
fata con verità e alegria.

Tanto lagò lesesta
e non gò cata difeto.
Mi leso Honório com rispeto
come a um expoente scritor,
Parché scrive com amor
e granda sapienssa
Lè um Omo Che pensa
E non buta via parole.
E Le dopera própio giuste
Par Che La gente diguste
El so tempero literário,
Sia dopo o sia prima,
mete sempre na bona rima.
Come um marangon fà La cima
De um altíssimo campanário.

Andove cateo tante parole
Come feo costruire
Tanti bei pensieri
Profondi e veri
Trasbordando i sentimenti
Del cuor com verità
Non dize gnente de vano
Sempre senssa vanità.

Questo si voi,
Amico Honório Tonial.
El vostro ritrato Zé stampato
Ntela vostra parola scrita.
Me fa gran piazer de de leser,
lè um gran honor de ricever
el vostro messagio de vita.

Cuel Che sento credè mia
Ghè Rovilio cuà Che sùfia
Me vien fin i Sgrizoloni
Honório me dimanda na man!
Per testimóniar de La so Busia.
E chi no lo faria?
E parchè MI, “um poro can!”
Má se lu non se importa mia
Ciascun col so tocheto
Ciapemo forza de esser boni
Tegner su el nostro Talian!

Grassie tantíssimo per questo honor e scuseme s non gò rivà a fare giustissia ala vostra altessa literária.
Juvino Castel

Nenhum comentário:

Postar um comentário

Gostaria de receber comentários referentes aos ssuntos expressos no Blog do Talianeto