sexta-feira, 29 de janeiro de 2010

JOVINO CASTEL

Re: Divagando
Quarta-feira, 27 de Janeiro de 2010 14:17:41De: "sirleijuvenal@terra.com.br" Exibir contato
Para: Honório Tonial


--------------------------------------------------------------------------------



Questaa volta, caro Honório

Sará sempio el comentário.

Quando ricevo na poesia

La ciapo in brás come se fusse fiola mia

E la cuno come na bambina.

Vao com ela de note a leto

E zé ela che me desmíssia ala matina.

La vostra divagassion,

La scominssia pinpianin,

La camina liviano in tera

Trameso piante e passareti.

Ma saran sempii ozeleti o mandatarii de angeleti?

Poi dea terra ande suito al ciel parlar dea altessa Del sol

E dea belessa dea luna.

Non sò cosa é esser bruna,

Má me sà na dolse parola.

Ver Honório zé um honor

Parche zé um gran osservator

De la ópera del Creator.

Mente verte e pura,

Parlando dea natura e

Dea vita com braura e

De partir, invesse paura,

Com soberana serenità.

Otanta non zé mia tempo.

Par mi zé el verbo aver

Insieme a um advérbio de quantità.

Otanta sapiensa, otanta passiensa

Otanta volontà, Otanta amissicia de dar

Otanta cosa de dir, otanta roba de far.

Non ghe tiro via uma parola sola

Saria um gran vandalismo

Spacarghe la ala dea parpaia che zola.

No ghen zonto na espression,

Ne ghe fao sugestion.

Parche una opera prima

La ga so identità, el suo próprio DNA.

Se cualcosa sona sbalio

Fursi aposta sara stà.

El poeta zé autorità e lu, securo che l sà

Che la parola gà consequensa.

E sol lu el risponderà de la rugna o benéfica influensa.

Má un'omo che pensa,

Perle ai porchi (porci) buta mia.

Se zé Honório che scrive,
Zé un’oro de poesia

Com misura e co sapiensa

Trando via quel che no giova

Scarmena bona somensa

Sempre segur de La piova.


Gassie Jovino Castel


Orassion



Vê digo, santi del celo

Tanti angeli ghen sara li

No stè esser golosi

Un de meno, um de più,

Non fa difarensa La sù.

Adesso, par noantri cuá in terra,

Darente al inferno del diaul

Sempre drio far la guera

De Ângelo gavemo solche un,

Asseme Honório Tonial

Ancora arquanti ani.

No stè farve de tirani.

Che el verda sempre a vecia finestra

Epò, che la staga sempre verta,

E ciusa quela del paradiso

Al poeta che de lá zé usciso (uscito, uciso ?)

Lasù ghe Jesú e l a Madona

Quazò gavon de bisogna

De lu per farsi compagnia

Co el so parlar e so poesia

Che alivia el sofrimeto

Che si porta um poc de alento

In meso la malatia.

Glória, Padre Nostro e Ave Maria!


Grassie, Jovino Castel

Um comentário:

  1. Me vien in mente el tempo che se scrivea con la pela e la tinta. Se fusse incoi ocoraria solo la pena bagnhada ntele làgrime dea mia emossion quando se lede le parole poètiche de Jovino. Gràssie a ti anca ai àngeli che te gh'è pregà.
    Honório La parola "bruna" la signìfica " morena" in portoghese.

    ResponderExcluir

Gostaria de receber comentários referentes aos ssuntos expressos no Blog do Talianeto