domingo, 8 de fevereiro de 2015

ANTONIO ALBERTI- Tradução de Honorio Tonial

Tradussion – Honorio Tonial
I NOSTRI ZUGHI
La fionda la era el nostro strumento depì doparà.
Prima, par cassar oseleti, dopo par far el tiro al segno e anca par far la guera intrà de noantri tosatei.
Un di, dovaria esser ntel ano 1947 gèrimo nte na granda batàlia intrà na dùsia de tosati e ogni un de noantri se gavea na tosata con un sacheto de sassi. Le era le nostre porta-munission. Mi gera darente un mato quando ghè saltà fora un inimigo, fando pontaria e osando: Man al alto..!
Come no go mia obedio el me ga dato na fiondada in boca e el me ga spacà par meso, el dente davanti, a la sanca
Lè stato un bruto dolor!
E parché ghera restà un toco de dente, quando metea in boco qualcosa caldo o fredo, no suportea el dolor. Dopo de un per de mesi, el sirùgico el ga cavavia quel toco. Son restà un bel tempo con quela finestra verta.
Quando parlea con qualchedun, metea la man davanti a a boca. Al 1948 i me ga metesto un dente novo fodrà con na làmina de oro. A quel tempo,
un dente bianco, par via del costo grnado del material, el costea tanto depì.
I me amighi i me ciamea de sigano parche, sta gente, par tradission i li doparea spesso.
Quando go scominsià a laorar ntea Marina Mercante italiana, ntea prima pemission che go ciapà, son ndato cavar el dente de oro e trucarlo pa un dente bianco.
Son deventà molto felice!

Nenhum comentário:

Postar um comentário

Gostaria de receber comentários referentes aos ssuntos expressos no Blog do Talianeto